Twee weken weg, R.C. Sherriff | 9789025473297 | Boeken | bol (2024)

Samenvatting

Productspecificaties

• Liefdevol, tijdloos verhaal

  • MarloesN
  • 30-39 jaar
  • Etten-Leur
  • 25 juli 2021

  Positieve punten

  • tijdloos
  • liefdevol verhaal
  • alledaags tafereel in bijzonder jasje

  Negatieve punten

  • lange zinnen kunnen statig voelen

  Geschreven bij Twee weken weg

  Twee Weken Weg is een herontdekking uit 1931, gedateerd en modern tegelijk. Het leuke is dat het boek begint met een stukje uit de biografie van R.C. Sherriff. Zijn gedachte achter het schrijven van Twee Weken Weg, zijn eigen observatie van een eindeloze stroom mensen op vakantie in Bognor, is mooi om te lezen. Het maakt je meteen nieuwsgierig naar zijn willekeurige gezin – vader Ernest, moeder Flossie, zoon Dick, dochter Mary en zoon Ernie Stevens. Twee Weken Weg volgt deze familie op hun strandvakantie in Bognor, vanaf het moment van hun gedetailleerde voorbereiding. Een normaal gezin, geen wereldschokkende reis, een alledaags tafereel uit die tijd. En toch is het een verhaal dat boeit van begin tot eind, met tijdloze thema’s.

  De familie Stevens gaat elk jaar op strandvakantie in Bognor. Hun vakantie begint al voordat ze de trein in stappen, met flinke voorbereidingen, niet allemaal even leuk, maar wel noodzakelijk. Aan de hand van hun dagelijkse beslommeringen, zo kort voor de vakantie, kom je al meer te weten over meneer Stevens, mevrouw Stevens, Dick, Mary en Ernie weten. Dat begint met korte en krachtige zinnen, levendige beschrijvingen (“Meneer Stevens keerde terug naar zijn kamer, zeer tevreden over het resultaat van zijn gebaar. Hij ging naar de badkamer, stak de geiser aan en begon zich te scheren”). En af en toe voelt het wat statig, want het is wel een gezin uit een tijd waarin klasse belangrijk was (“Hij zou natuurlijk een das omdoen, voor de treinreis, maar aan zee zou hij de hals openlaten” en “en zelfs als er maar een of twee waren die het zagen, zou het nieuws zich snel verspreiden, vooral omdat het beslist een voorname auto zou zijn”). Dat lijkt misschien een verschil met de moderne tijd, maar denk toch eens aan al die mensen die met elkaar wedijveren om de beste baan, het hoogste salaris of de grootste caravan. Zo ver zijn we niet af van de samenleving die in Twee Weken Weg wordt geschetst.

  De schrijfstijl van R.C. Sherriff is een verademing, vergeleken met moderne verhalen. Hij gebruikt korte, krachtige zinnen, afgewisseld met langere zinnen en diepere gedachten (“Was dat de betekenis van trouw?” - “Was het schandelijk als een man zich boven zijn stand verheven voelde, als hij eenzaamheid verkoos boven de omgang met mannen die niet goed genoeg voor hem waren?”). En de schrijver maakt slim gebruik van de tegenwoordige en verleden tijd. Het verhaal zelf is volledig in de verleden tijd geschreven. De beschrijvingen van alles wat vast in de tijd bestaat en niet bij dat verhaal hoort, is echter in de tegenwoordige tijd geschreven (“Met een vakantie gaat het net zo. De eerste dagen dralen bijna eindeloos. De zon nestelt zich tegen de avond in een holte in de heuvels en trotseert koppig de nacht.”). Twee Weken Weg zit vol met bijzondere woorden, zoals gejacht, vibreerde van plezier, vertrekdag en marsorders. Het past helemaal bij dit verhaal.

  Uit alles spreekt liefde van de auteur voor zijn fictieve gezin. Het woord teder is hier zeker op zijn plaats, van de auteur naar zijn personages, maar ook tussen de personages onderling. De relatie tussen meneer en mevrouw Stevens is eigenlijk vrij schattig en liefdevol, al kun je daar als lezer soms ook je vraagtekens bij zetten. Dit gezin worstelt duidelijk. Met wie ze zijn en wat ze willen, hun relatie tot de ander en hun plek in de maatschappij. En een zoektocht naar vrijheid, als het om Dick en Mary gaat. Een herkenbare worsteling, die je met liefde volgt. Want zijn we niet allemaal op zoek naar onze plek in dit leven? Wat dat betreft is Twee Weken Weg een modern strandvakantie verhaal, een aangename herontdekking die je gewoon niet mag missen.

  Vond je dit een nuttige review?

  10

  1

• Topboek!

  • RUBLO
  • 70+ jaar
  • Denderleeuw
  • 3 september 2021

  Geschreven bij Twee weken weg

  Een boek dat ik op twee dagen heb verslonden! Onvoorstelbaar mooi, van een tijd die we ons niet meer kunnen voorstellen. Zeer aangeraden!

  Vond je dit een nuttige review?

  4

• Ontsnappen naar het mooie Engeland in 1935

  • AletteB
  • 30-39 jaar
  • Zwolle
  • 20 juli 2021

  Geschreven bij Twee weken weg

  Twee weken weg is een roman uit 1935 en dat voel je ook. Het boek neemt je mee naar een tijd, waarin je nog niet wordt opgeslokt door het internet, mobiele telefoons, of social media. Het geeft een tijd weer waarin een gezin leeft in de traditionele rollen van toen. De schrijver heeft het geschreven, zonder dat hij dacht dat het uitgegeven zou worden. Het was een hersenspinsel gebaseerd op zijn eigen ervaringen en ergens merk je dat ook. Het verhaal heeft geen spannend plot, of wendingen die je niet aan ziet komen. Het kabbelt voort, maar zorgt er tegelijk voor dat je wil blijven lezen.

  Vader, moeder, twee zonen en een dochter gaan twee weken op vakantie naar het zuiden van Engeland. Tijdens deze vakantie leer je ze allemaal beter kennen en de issues waar ze per persoon mee te maken hebben. Problemen, die ook nu nog eigentijds zijn. Je niet gewaardeerd voelen in je baan, of bij dierbaren, maar ook een eerste liefde en het niet weten waar je naartoe wil in het leven. Het is een heerlijk zomerboek, waar je vlot doorheen leest en je je ook even in het mooie zuidwesten van Engeland waant.

  Vond je dit een nuttige review?

  4

• Vakantie!

  • Dikkertjedap6
  • 60-69 jaar
  • Tilburg
  • 23 juli 2021

  Positieve punten

  • nostalgisch
  • Goede verhaallijn

  Geschreven bij Twee weken weg

  R.C. Sherriff (1896 – 1975) was een Britse auteur, zijn meest bekende werk is het toneelstuk Journey’s End. Twee weken weg dateert uit 1931 en is geïnspireerd door zijn eigen herinneringen aan de vakanties aan zee van weleer.
  Het gezin Stevens (vader Ernest, moeder Flossie en de kinderen Dick, Mary en Ernie) gaan elk jaar twee weken naar Bognor Regis, een badplaats. Ze verblijven dan in pension Zeezicht. Na de huwelijksreis van Ernest en Flossie is het een jaarlijks terugkerend ritueel geworden in september. Het boek beschrijft de voorbereidingen (en daarmee ook de voorpret) op de vakantie én de twee weken aan zee. Ernest maakt altijd een heel plan van aanpak om de vakantie te laten slagen. Elk gezinslid heeft zo zijn eigen taken die nauwgezet worden uitgevoerd.
  Ze vertrekken op zaterdag met de trein en alleen al het reizen met de trein is een heel avontuur! Veilig komen ze aan in Bognor, een feest van herkenning voor ze. Doordat Dick en Mary al werken kunnen zij ook een steentje bijdragen aan de financiën. De familie Stevens kan zich daardoor een wat groter strandhuisje permitteren op het strand, heerlijk vinden ze dat.
  Twee weken weg is een lieve roman, er gebeuren geen indrukwekkende dingen maar juist de beschrijving van het kleine genieten, de terugkerende rituelen, de liefdevolle manier waarop de gezinsleden met elkaar omgaan, zorgt ervoor dat je in een zorgeloze vakantiesfeer komt. Het is bijna niet voor te stellen dat deze roman negentig(!) jaar geleden voor het eerst is uitgekomen. Ook toen al lagen de mensen kop aan kont op het strand. Zandkastelen bouwen, zwemmen, zonnebaden, flaneren, balspelletjes, het is allemaal nog actueel. Mooi ook hoe de auteur ons meeneemt in de personages. Ernest die vijftig weken in het jaar in een saai en stoffig kantoor doorbrengt, zonder uitdaging. In deze twee weken vakantie moet hij genoeg energie opladen om er weer een jaar tegen aan te kunnen. Flossie die diep in haar hart bang is van de zee en veel liever thuis zou blijven, zet haar vrolijke masker op, voor haar gezin doet ze net alsof ze reusachtig geniet. Dick en Mary die al bijna volwassen zijn en misschien wel voor de laatste keer mee op gezinsvakantie gaan. Ze staan op een grens, kijken met veel nostalgie op hun jeugd terug, maar zijn aan de andere kant ook verlangend naar de toekomst, naar veranderingen. En Ernie? Die bouwt gewoon een zandkasteel en speelt met zijn schip, hij heeft nog jaren van vakantiepret voor de boeg.
  Twee weken weg was een blinddate met een boek voor mij. Vanaf nu (de vakantiemaanden uitgezonderd) zal ik elke maand verrast worden door zo’n onverwacht boek, prima op uit mijn comfortzone te komen en zeldzame pareltjes te ontdekken. Dit was er zo één! Vier sterren voor een boek dat bijna een eeuw oud is.

  Vond je dit een nuttige review?

  7

  3

• Zedenschets

  • IetFriet
  • 40-49 jaar
  • Helderland
  • 9 augustus 2021

  Geschreven bij Twee weken weg

  Een prachtig inkijkje in een vakantievierend Engels gezin, bijna 100 jaar geleden. Ik kon het pension bijna ruiken, zo goed en intiem heeft de auteur het verhaal geschreven. Geestig, ontroerend, soms tenenkrommend qua onhandige scènes en ongemakkelijke situaties.

  Tip uit dezelfde categorie: Hotel Claremont van Elizabeth Taylor.

  Vond je dit een nuttige review?

  3

• Meeleven en genieten van karakters

  • Dartel1989
  • 28 september 2021
  • Heeft dit artikel gekocht

  Geschreven bij Twee weken weg

  Zo goed geschreven, je kent elk gezinslid. Het lijkt of je hun hele leven meemaakt, maar het zijn 2 weken.

  Vond je dit een nuttige review?

  2

Kies gewenste uitvoering